ajora...

ajora que o tempo nom controla a súa mente,
ajora que o lume xa nom entende de amolar montes,
ajora que os casiques ajachan as orelhas na procura dun anho que devorar,
ajora que a lei façemola con verbas ao ouvido,
ajora que os filhos de madre puta tenhem nome e apelidos de persoa,
ajora que o alcol volta como droja blanda a adornar os jueves,
ajora que os resajados de setembro dobran o lombo nos livros curtidos polo sol do vran,
ajora que as andurinhas emijran para áfrica pq en europa nom tenhem futuro,
ajora que o tráfico da puta borralha, puta de prostituída nom de jodienda, volta a rodar sem lei,
ajora que de fisterra e de muxía nom se acorda nem su puta madre, puta de jodienda nom de prostitusióm,
ajora que man debuxa no ceo con ceras de chapapote sobre todo o que nunca quixo escuitar do que dirían del,
ajora que para fumar hai que lhe pedir permiso ao can,
ajora que o can pide permiso para defecar os seus essesos do día na beirarrúa,
ajora que nom se lembran das vacasions máis que catro frikis que as escolhen no outono,
ajora que a praia volta a ser um paraíso por descubrir,
ajora que compostela volta a tinguir de pingas as fiestras transparentes das pedras,
ajora que os océanos concentranse en dous olhos antes da devanceira bágoa,
ajora que soneira decidiu coljar a carreira a falha dunha asignatura,
ajora que a fame dos ianquis sae en todolos televisores de cor,
ajora que as festas som desejos de días que han de voltar,
ajora que fasemos acopio da memoria perdida no vran,
ajora, ajora mesmo, podo escuitarme a min nos meus adentros e ficar sentado olhando as pingas do tempo precipitandose na fochanca da memoria,
ajora sí podo divisarche...