9/15/2005

lembranças de compostela...


aproveitando uma visita polo globo-blog, percibin uma idea duma das blogueiras máis activa, todonada, que á súa ves colherao nom sei de onde e vouna coljar d´aquí,... bueno sejuro que hai quem jâ sabrá de que vai ao reconoçer a fachada da casa (da pseudo-casa)... pois sí, éche a morada de home santo, númaro catorçe onde durante um curso compartím alejrias, tristeças, risos, preocupaçoms, enfadamentos, berros, inçendios, rotura de mobiliario, desalojo de contenedores... som tantas lembranças...cando se acheja un fin de ciclo a um/uma dalhe por lembrar calqueira tempo como milhor, así o façia fai días soni vendose cada día máis longe da pétrea compostela...lembrabao coma um dos melhores anos...eu lémbroo como um chejar a casa de clase (pa´ flipar, de clase!!!, que anos!!) e sem prejuntar sumarme a lelo e a soni que em pleno verano incipiente agazapabanse vestidos con roupa ata as orelhas ao carón duma estufa, serios díjerom ao unísono nom temos pa´pajala sauna, que ques?! nom fijem comentario simplemente puxem a bata e ajuantei a calor, lembroo como façendo a digestiom, pampos todos olhando a bala de canhom que soni deijaba caer no chan, apostabamos se rompería a plaqueta ou nom ( a mesa da cossinha quedou furada de máis)...lembranças de chejar e atopala cama rota e catro pessoas saltandolhe enriba...do boina azul d´enriba (carlista pola jrasia de deus!) cun filho que nom quería na casa pq durmia con homes e nom con mulheres e con oitro que debía meterse por vena ata a saliva (tódolos joves había aljarabía)...da mosca de elorza que era máis dono do piso que nós,...as pateadas que me metía ata a faculdade (tódolos días...)...das nenas do lado que tinhan en txarito mestra de máis (que duro percorrer compostela na súa procura e atopala na cama con oitro!!!) e que duro olhar como consejían o cubata!!!!...os apanhos do velho gelpi, que nom deçia nada na súa casa por medo a que o varease a súa mulher... as dúas mil pesetas que soni lhe prestou ao do mosquito... os desvaríos coa música do mestre dylan...as festas con juan ramon como jefe do tuti (deijabamoslhe janar para ver como fardaba) pero de todas quédome coa cara que nos quedou a todos logo de queimar a cusinha um venres...o que ninquém sabe é que soni e eu levabamolo planeando muito tempo e ese día juntaronse os elementos... démoslhe lume para que nom sufrise máis...foi un incendio polo seu bem...polo bem da cusinha...a reaçom de charito nom a tinhamos comtemplada...pero...nom hâ crimes perfectos...e ahí ficará o númaro catorçe do home santo...pra sempre?

PD. recomendo uma visita á página de VA-CA que proponhem á nacho pra seleçom nassional, sumádevos!!

7 comentários:

Anónimo disse...

ostia!!! pablito, desta te salistes!!. q tempos.... e pensar q ti casi non querías ir para ese cacho piso. q preferías outro por alí enfrente do campus sur, q era un 5º ou 6º sin ascensor e tiñan telas de araña e todo no q facían chamar salita, etcc.. pero q era máis barato (nin q foras catalán!!).
pero é verdade, q tempos!. agora xa cada un na súa casa, pero daquela mesturábanse alí, no home santo 14 (de santo non tiña nada) tódalas razas, estilos musicais (viejo bob) e artes culinarias q nunca antes lembraban os veciños desa famosa rúa. cantos veciños, obreiros da construcción, executivos, etc.. pasarían a tomar o café gracias ás nosas amables invitacións???. e cenas? e almorzos??. lémbraste dos da orquesta "israel"??. non levei a conta. tampouco sei cómo arranxaches ó final a túa cama (estabas tan enfadado q era millor non preguntar). en cambio agora pensas, q ben o pasamos ostia!!!. q? facemos outra carreira desas???
bikiños. isa

TXARI disse...

joder!! as tardes de café!! conosín a medio santiajo dum jolpe numa tarde de finais de primavera onde no piso non cabía uma mosca, chejamos os tres pleibois e vimos a charito (que nonos reconhecera) chicos, subir arriba vosotros también...e a orquestra israel !! menuda historia dou que ata lelo cando viu de injlaterra prejuntoume se conservaba as sinco mil pesetas (que janhei honradamente que a ninquén lhe quepa duda)...que tempos !!!...

Anónimo disse...

PERO AJORA POR OLEIROS HAI QUE SEJIR MONTANDOA, QUE SEICA O TRINTA HAI UN FESTAL. ONTE ESTUVO POR SANTIAJO O GAGER E EINDA NOS BOTAMOS UNHAS RISAS. POZI.
O TREBON DE FISTERRA

TXARI disse...

estase fraguando uma explosión de ledicia acumulada que fluctúa nas latentes tarefas de ordenar até o último detalhe, um luxo só pra engalanar o paladar de quen alí terá a bem asistir...prometese animación interactiva (algún detelhe jâ se fui filtrando pola rúa...) abride as orelhas !!...

Anónimo disse...

Nice site!
[url=http://izfvvssz.com/jhfl/wjgt.html]My homepage[/url] | [url=http://jocthyhd.com/zrtk/drga.html]Cool site[/url]

Anónimo disse...

Good design!
My homepage | Please visit

Anónimo disse...

Great work!
http://izfvvssz.com/jhfl/wjgt.html | http://fxqzgjkh.com/qhgg/iozu.html