...

escriboche mapas na palma da man
para que me atopes...
confundo ao vento con falsas promesas
para que berre por ti...
desfágome por pasar por diante túa
montado no meu cabalo gris...
soborno ás gueivotas
para que pousem sonhos marinhos na túa fiestra,
os días de temporal...
invocolhe á chuvia
pra que escriba con letras diáfanas
o meu sinjelo nome na túa fiestra de cristal...
átoche á cama tódalas nuites, sem que poidas darche conta
con afán de posuir o arrecendo que deijas nas vespertinas sábanas...
trenzo os teus cabelos con fíos de ar na direcçom do meu existir...

e nom perdo folgos en ansiarte um día caminhando cara o meu olimpo esquençido...