de volta da vida, leo con detemento a prensa e o que até agora eran promesas que quedaban no esquecemento, convertense en realidade…logo de que a tvg perdera polo lume (nom cegaban os montes, que a tvg tambén tivo que arder!!!?) os documentais sobre zeca afonso, a mesma canle chega a un acordo coa televisión pública lusa para lembrar, revitalizar e por onde lhe corresponde a ese trovador/luitador luso que tanto empenho puxo en unir dois mundos daquela distantes pero con ansias de abaijar os pasos levadizos que unisen o pai minho. nom podemos máis que aledarnos porque… soará de novo, no día de s. marcos/día dos caraveis, o milho verde de novo na raia, e os vampiros serán de novo denunciados na nosa terra de vampiros, e sonharemos todos coa utopía da papuça...polo zeca, tambén,... que sempre fui zeca, sempre foi música….
4/11/2007
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
5 comentários:
esta paraxe do incordio nunca souben se se escribe dende terras alleas
que ledicia cando volves. Mais ainda con lembranzas, historias, asuntos coma este.Apertas!
pois si, sara jess, algho alheas che son...e chover, chover, nom chove muito, asím que as ideas nom me acuden ao magím....
nao tes enderezo electrónico. molábame mandarche cousas.
sari, podes escribirme a paraxe@hotmail.com
Enviar um comentário