prejuntandome si o mereçe ou nom (tampouco é que me costase muito decidilo) din em lembrarme de pomodora que re-volta do seu exilio interior e como non lhe molou muito que nom me lembrase do cumpreanos (que estaría façendo naquelas datas) e malia que nono fago como limpeza de remordimentos, sí que quero adicarlhe este e-xaculatorio, primeiro no blog, a pomodoriña, a canción "azul" en galego e em castelán ("asul" pra os que falam castrapo)está en italiano porque aos dous non gusta este idioma, e azul é o ceo que case em pleno outono nos sorrí hoje... pero terá que compartir artigo co amigo pepis que onte nos deijou para emirar- se a italia(á bota do nocelo) dijo que podía ir quen quijera que estaba todo o blog invitado, vai por un ano e sen moça, que fica na galiza agardando tempos milhores, que tenhas sorte ou!!! polo menos levas unha pedaço de foto que máis pareçe sacada de "a ilha dos famosos".. lembranças pois.
4 comentários:
bella italia!!
agardaremos a oportunidade idonea pra visitar Cosenza cunha botelliña de alvariño na mao (de Cambados, por suposto). Quizá pomodora se anime a viaxar con nós...
nom é mala ideia o de ir á Italia, e ante as contínuas prejuntas, nejome a revelar a identidade de pomodora, e nom, a maioría dos que prejuntastedes nom a conheçedes, aljúm sí...pero vagamente e nom creio que se lembre daquela nuite churrasco-fashion (eu jâ l a esqueçin)
dolce italia....sei dalgún que vai acabar bebendo albariño cun mafioso sen levalo da nosa terra. Este home de todo é capaz. e grasias que só vai un ano, senón o himno da bota ia ser a rianxeira....dúdalo!!!
oes, que aínda que o negaba puiden constatar que ía acojonadísimo polo que lhe contaran da mafia ("no, pero solo se disparan entre ellos")a ver se ajuanta ata que vaiamos nós a rescatalo (digo pola moça...)
Enviar um comentário