o clai...

dispujem do correcto para ofreçer uma comitiva digna dun clai, diga duma das personages máis admiradas do mundo friki...mui poucas foran as persoas que contaran con ter a súa atente visita, e nom podíamo s cagala así de fásil...bebín pouco para acudir á sita en condiçoms proprias dun chofer profisional, faltaba o guía que me amosaría o caminho cara a estrela, cara o clai...dispujem de un par de persoas para que me acompanhasen, sipi jâ estaba no coche antes de que eu abrira a porta...sentado numa man o cubata noutra de tapadilho ese sorriso de imos tirar a cañita pola ventana e ides a velo voar...tranquiliçeinos, máis pola imagem que estaban dando diante dos pais de luisi que oitra coisa...adentramonos nas arterias de borralha, por estradas sem nome e rúas sem iluminar, e alí estaba el, co móbil na man, cunha chupa de beisbol...só, nem o bar quijo agardar aberto por el...apresureime para improvisar cun saco de durmir uma alfombra vermelha, nom mereçia menos...si, si, nos vamos, no?, noutra persoa, noitra vos, sería uma simple frase nel significaba eston listo e imos a comer o mundo...el polo momento había de comer o que bem lhe apartaramos a un ladinho na vorágine gulística de penha que vinhera senn cear...e aí, nom agardou máis, nom fijo falha tirarlhe nem da lingua , nem la´çarlhe flores...el mesmo o dijo SOY UN CLAY, tó elmundo me lo repitiiia en el estreno de Torrente...cañita eres um claiiii!!!???, logo confesounos secretos sobre torrente IV que non podemos revelar (el nolo pedíu) pero vai a façer a banda sonora, e a primeira estrofa sacouna no meu coche, ...no meu coche!!!!!, disque andaba en disputas co seu representante e que estaba contento pq no estreno de torrente saudarao mario rajó el dil pepé polo seu nome...preguntou por enésima ves pola sena, na seguridade de que había algo apartado, traquiliçeino e prejunteilhe se neçesitaba aljo espesial para actuar...yo, yo mismo sólo...e a sorpresa foi para min...fijenlhe presentaçom de lujo, abrín a porta e para a minha sorpresa...había uma chuvia de confetis, globos por todas partes, seis cámaras de fotos flasheando sem parar, tres cámaras de vídeo perseguindooo polo pasilho...olheino e no fondo dos seus olhos divisei a ledicia de se sentir querido...iniciabase uma complicidade especial...