nunca pensas que che pode passar a ti, sempre o ves como algo que lhe passa aos demáis, pero cando menos o agardas a decepción e a extranheça apoderanse de ti e nom queres mirar, mais miras, nom ques preguntar, e inquires con timidez, nom debería ser así pero afectanme muito estas coisas, jâ lâ sejan no jornal, nas fotos ou ao pé do meu carro coma o venres passou, a cinco metros...e asemélhanseme momentos tan difíciles...
7 comentários:
Vivir un accidente ou un atropelo en directo e mui duro e fai meditar no pouco que somos.
Non deixas mui claro o que pasou pero espero que non sexa mui grave e que te recuperes.
Un saudo.
Que sensación máis amarga esa de cando se contraen os músculos do pescozo (nó na gorxa) unida á ausencia de secreción salivar e o incremento acelerado do ritmo cardiaco... eso ocorre cando temos ou asistimos a unha situación como a que contas. Que merdiña somos.
Pero pasouche a ti?? estás ben??.
Dime
Unha aperta reconfortante.
:)
nom, tranquilidade...a min nom me passou, pero pasoulhe a um coche a cinco metros do meu...é como se de longe vejas todo máis claro...como se nese intre tiveses ganhas de berrarlhe COIDADOOOO...pero ficas muda...había ambulancias pero nada de gravidade...mais o mal sabor de boca fica aí...
Well done!
[url=http://hopmadri.com/zmiu/faup.html]My homepage[/url] | [url=http://jhpvuilr.com/npop/obgj.html]Cool site[/url]
Well done!
My homepage | Please visit
Thank you!
http://hopmadri.com/zmiu/faup.html | http://opcwdbqx.com/sggc/tjul.html
Enviar um comentário