cada día somos máisss!!!...

dinme os matemáticos e estadísticos que tenho trabalhando para min, atados con cadeaas num suburbio dez metros por embaijo da terra, nesta paragem muito sémelha á mostrada en madmax III (nós também temos energía do esterco dos porcos)…pois dinme que jâ lâ foron máis de trinta mil almas impías que figerom incórdio nesta futurista cidade…muitos viriades de visita a tomarlhe un café ( a os máis seguro que tambén se lhe ofreçeu boa canha de herbinhas…) oitros simplesmente acheghariadesvos pola janela a divisar ao seu través (comprobariades que nom tenho vidros tintados nem nublados, vese dende dentro e dende fóra) e fostedes muitos tambén quenes deijachedes un ghraninho de milho, de café, de arrós ou de espinilla, (que tambén os houbo)…nom me queda máis que feliçitarvos, darvos as grazas por escuitarme (ou ponher cara de que asím o fasedes) porque forom vários os momentos nos que fostedes determinantes para continuar escribindo, baijando o ritmo (isso sí)…mais grazas, preciadas trinta mil almas, polo que fui e polo que pode ser, para que o incórdio tenha umha paragem digna, fachendosa, pavera….grazinhas mil….(que alghém cante o “parabens-para-voçeee”, por favor)…