..."sei que es moi bo co trapécio, que nos malabares ninquén che fai sombra. Sei que nom hâ quen levante máis pesso que ti, nem ninquém que doble con máis mestría as barras de ferro. Sei que ninguém ten máis coragem que ti diante dun león...pero esto éche um circo, e alghém tinha que ser o paiasso..."
12 comentários:
a vida é un circo no que todos somos paiassos (uns sabendo e outros sen decatarse sequera).
Real como a vida mesma que esta a xente menos apropiada nos postos que non lle corresponde.
Moi boa esa definici�n da vida misma. Encantoume, ainda que eu sea o Paiaso
cómo me molou este texto, Txari. e o dos calcetíns tamén. beijocas
E ben dificil que é esa profesión, pois canta xente pode presumir de facer rir aos demáis?
Por certo a foto que tes do povo é unha vista dende a Amarelle
evidentemente o paiaso é o mais dificil de atopar, hay poucos boos y mentras temos que encher o seu valeiro. Pero cando sexas trapecista y disfrutes dos focos na faciana acordate do dificil que é ser paiaso y aplaude con ganas cando acabe a función que ninguen acorda suficientemente o dificil de facer rir neste tempos.
bonito sitio regentas, saudos
¡Cómo me soa a historia do pallaso!
Sí, é moi bo, moi bo, o mellor que tivemos .... pero vai tomar polo cú.
Cantas veces ocurre eso, nin se contan, tantas que te deixan arrastrado polo chan.
Un saúdo.
Deixei un comentario pero non seí que fixen e está o lado.
saúdos.
Exactamente. Isto é un circo e nel os paiasos soen ser as mellores persoas. Bicos e moitas grazas pola súa visita.
Adoita usarse "paiaso" como insulto, cando é unha das profesións máis nobres que existen
http://www.clowns.org/
Fermoso texto.
Parabens si é teu!!.
Unha aperta.
;)
Este encantoume
f
Enviar um comentário