...hoje choveu, e a chuvia lembroume a ti. a chuvia trouxome o teu arrecendo a dentro do meu peito...e adivinhei-te detrás de cada pinga, estranas pingas as desta terra, detrás de cada trono que che anunciaba, e dancei por ti, polas lembranzas que aínda me inspiras e coas que me dominas... ardes nestas terras con plúvia insistência, e nom che colhín o pulo, acostumados a os teus deveceres maininhos e de caída sopesada, acaeches por umhas pingas de choiva e jâ che pousaches no meu maxín malia que a o intre escampou, pero ti seghias alí...devecendo ser o centro do meu sorriso, que nem eu sei se era de meláncolia ou de retranca, porque nós sabemos chorar de melancolía, e sabemos rir de retranca tambén...
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
7 comentários:
Así que chove en Barna? Creo que xa coñeciches a un emisario que enviei por alí. En novembro pasareime uns días e despois espero facelo bastantes fins de semana
si, pasou por istas paragems e andamos em tareas parecidas...só que el levame vantagem e ganhas!!!...serás bemvido, dende logo...
Alégrame coñecer xente coma vostede señor Txari, máis se se relaciona con tipos como ese Zerovacas.
tamén aquí chove, moitos días, chove moito e de cando en vez o sol mete a nariz pero as nubes non lle deixan moito espazo. Aquí lle chamamos primavera. Mentres alí é o outono.
Benvida a choiva sen trae boas lembranzas.
Concordo co raposo. Se lle trae boas lembranzas benvida sexa a choiva o sol e todos os fenómenos atmosféricos¡
UN SAÚDO¡
Pois resulta que aquí, en Galiza, non chove nadiña, je je.
Enviar um comentário