...a mente ten issas coissas de que nunca sabes por onde vai a sair, cando 2 + 2 son catro, venche un cinco á mente e nom hâ quen cho quite de ahí, ou cando se lembra por un olor e asimila miles de imagens a isse arrecendo ( ou cheiro), imagens que logho agholpanse de socato….e ten que nunca sabes o que vai a conservar e do que vai a prescindir como lembranza….hoje, sem ser um ghrande día de chuvias, había inundaçoms no metro, suponho que polas conducçom da auga ou a refrigeraciom, pero había incertidume entre as gentes, que nom se dan acostumado ás pingueiras e a serrín no cham…pero eu vía a toda issa gemte passar e fixarse naquelo, que nom pudo a minha mente irme a oitro sitio que nom fosse á lembranza. A façer umha evocaçom aparentemente sen fundamento, pero jâ se sabe, a mente é única e fai o que quere sem dar explicaçons….e aquilo estaba anegándose…
2 comentários:
Meu Deus, inundaçoms nom por favor nem refrigeracioms, nem issas nem aquilas, nem lembranzas nem jâs nem basses nem nada, fica moi feia umha escrita tão ágil como a tua com umha ortografia tão anárquica. Pode ser que goste de misturar bugalhos com cebolas mas o resultado é um bocado indigerível. Sorte e escolha: España ou Galiza.
Cada vez que vexo o título "Mareas vivas" en vez de lembrarme da serie galega acórdome dunha lenda urbana que dicía que ese era o título de "Los vigilantes de la playa" en Portugal... Mira ti se é rara a nosa memoria!
Saúdos!
Enviar um comentário