os taxis...

nunca tantos taxis se viram naquela aldeia, chamamos a des e víu um de re-conheçemento, víu a tanta penha enfrascada en risos que dijo pola radio, catro máis que se apretam bem, e con coidadinho que van bos... eso díjooo pq nom veu ao clai, que ansioso agardaba o traslado até borralha, dentro da cita incluimos, of course, que se tomase um par de copas con nós, alomenos caralho, que se veja em borralha que conheçemos a canhita!!! o traslado foi tedioso pq eramos muitos...juanito cal papilhóm en alcatraz fijo escapismo polo tubo de escape guiado polos fumes dalgúm oitro carburante...do resto: cero baijas. a cara ao clai mudoulhe um chisco cando veu a carinha de cota, chofer ocasional para a estrela, o clai ía diante coas unlhas cravadas no silhom e coa única palavra de siiihiip!. na maria pita jâ lâ estaban alomenos vintecinco ou trinta montando folhom, primeiro oasis de dromedarios: zona velha, o clai nom bebe alcól, as copas nom se pajam (fen kiú iago, déboche uma...) e a penha jâ me conheçia como el amigo de canhita, a gemte parabao pola rúa eu rogaba que nom molestasem á estrela...e cadacual máis fino...eramos poucos e pareu a avoa...a avoa de zipi, a boas horas lémbrase zipi da súa avoa, dois cubatas de penal e o nível de neuronas marcandome luces de depósito em reserva...eu crgeo que zi lhe metemos o cubata pola jogsha abaixo baijalhe e nom se entera... o probe tinha présa por ir para casa pero nom se atrevía a dicilo, máis vale um clai que se retira a tempo que um clai vençido numa cuneta...um praçer canhita pera a sejinte conta con que te chamemos!... nós deambulamos por aí, a maioría deles nom sabíam nem situarse na cidade pero todos demos coa cova folque , onde algums jâ levabam empinados varios cacharros, menos mal que a coisa foise quentando e zipi víu por aí alguma caramuxa que lhe iluminou o rostro e nom se lembrou en toda a nuite da avoa...bebemos en paz, cada cual co control que podía, o gato nom podía de deijar a festa sdem o seu broche especial e fijo o que milhor sabe façer, mostrar as súas dotes de escapismo em pleno local petao, entrou no banho tocado coa súa capa de mago de oz e cando dous energúmenos aporreaban a porta ante a tardança, tranquilamente como se tal un coelhinho saíu da taça do váter cómo se duma chisteira se tratase, pena que a mágia só sobrevenha cando o nível etílico aborda o punto e coma (máis a coma que o punto)...logo cada cual foise apanhando...ums doulhe por ir a praia de riaçor a peneirar areia, oitros decidiron descansar os seus osos por ese día e os máis valentes desafiamos ao dragom ponhendolhe cara de despojos de cebada...no playa club se nom entras cuma meretriz do braço, difisil que saias con oitra del, e eso que había muitas mulheres e muitos homes, ea música bem... e eso que petabull estaba animado, con dous euros fijo maravilhas, tres ou catro cubatas, nom me prejunte ninquém como, algums jâ o sabrán...recolhemos ao trebom nunha coktail-cafeta-disco-pub da av. fisterra onde o cansanzo venciulhe aos meus azos e como premio deilhe mereçido descanso...de volta a casa o taxista non sei que nos acusou de violar a uma rapaza no orçam, dijemoslhe que lhe dera you que tinhamos présa, e que nom se pode, trebom, nom se pode pegar a uma indefensa mulher e logo acuchilhala na praia ata que se desangre...así chejamos con areias até os juevos...polo menos ninguén tera probas, que do acuchilhamento-linchamento de gager nom é dudoso que sacasen fotos dende o malecóm...o taxista, cobrou e dijo que sí, nós mercamos uma barra de pan quente que a esas horas entra coma se fose maná... o de ir a milide a joder o tempo jâ é oitra historia producto da resaca que tamén é oitra historia, antes de pechalos olhos, pensei em canhita...que clai !!!...