lesionado...

O risco chama á aventura, a aventura ao deporte e este juntado co risco produce extranas lesióms…tocaba de novo ir á neve, ista vez com algo máis de experiencia que o ano pasado…o deporte era o mesmo: snow-board. a paragem mudaba, acorde cos tempos desprazamonos por tortuosas estradas con curvas máis perigosas que bin laden cun escano no congreso iankee…mais baqueira-beret, um paraíso deslumbrante abriunos os brazos coas poucas neves que podía... o grupo era máis experto…notouse en que nom caín en toda a jornada do sábado, e incluso descendin por pistas azuis sem problemas….mais o espiritu das neves, apareceuse-nos em forma de ventisca e pechounos num dos cumios no derradeirop descenso do domingo….nom me deijaron baijar en tele-silha, pola ventisca e tiven que forzar umha baijada improvisada na que o que máis sufríu foi o nocelho, sobrecarjado de máis…logo dumha visita ao médico, de onde sain cumha venda opresiva, so puiden desfrutar do resto de tan marabilhosas paragems dende o coche…oitro ano máis volto da neve mancado polo tebroso esprito das neves….o bonito, que cando volte jâ vai a ser como experto snowbordista…ou isso agardo….

P:D: o das muletas é coisa da empresa para evitar que pida a baija por recaída….pero o efecto foi o contrário, agora queijo-me do hombro, pois fago um esforço moitro grande para andar com istes aparelhos...doble lesióm...pero jâ terei máis sitios onde recaer do nocelho….jajajaja, ajuarda vilajoámmmm….